KEHANET DÜŞLERE BİR ADIM KALA
"Açık bir sahilde, pırıl pırıl, berrak bir denizin süpürdüğü kumsal gibiydi artık gözlerim. Denizin merhametli, insanın zalim davrandığı kumsalın çaresizliği içindeydim. Ya tam karşımda duran büyünün eşi olacak, yanındaki tahtta yerimi alacaktım ya da sonsuza dek on yedi yaşında kalacaktım. Yeryüzüne çıkmanın başka bir yolu yoktu. Yüreğimdeki karanlık, derin kuyunun diplerinde bir yerde bu doğru gizliydi…”
-Kitabın içinden…
Sevgili okurlar… Küçüklerim, yaşıtlarım ve elleri öpülesi büyükler… Kitabım bir şekilde elinize geçtiyse ve okumaya da kararlıysanız size ufak bir tüyo; şu "Kitabın içinden” notunu çok da kale almayın. Çünkü kitap yalnızca gizem barındırmıyor. Bu kitap sizin, sizden birinin tuhaf yaşantısıyla ilgili… Yeni bir okul, yeni çevre, alışık olmadığınız bir iklim belki
sizde de böyle bir etki yaratabilir.
Kim bilir…